Podatki
Wydzielenie spółki nie stanowi niedozwolonej optymalizacji podatkowej
Pod koniec kwietnia została opublikowana opinia zabezpieczająca z dnia 26 marca br., w której Szef KAS uznał, że podział spółki przez wydzielenie nie będzie stanowić niedozwolonej optymalizacji podatkowej, jeśli taka czynność ma swój cel gospodarczy.
Wnioskująca o wydanie opinii spółka z o.o. wskazała, że należy do międzynarodowej grupy kapitałowej, w obrębie której jest podmiotem zależnym od wspólnika - holenderskiego rezydenta podatkowego posiadającego 100 proc. udziałów polskiej spółki. Na moment wydania wniosku, w spółce z o.o. funkcjonowały dwie jednostki organizacyjne, prowadzące działalność gospodarczą w różnych obszarach biznesu.
W związku z chęcią usprawnienia działania spółki w obu obszarach biznesu, ułatwienia jej zarządzania, a także ograniczenie odpowiedzialności członków zarządu, spółka podjęła zasadną ekonomicznie decyzję o podziale części jej majątku na nowo powstałą spółkę z o.o.. Podział ten odbędzie się na podstawie art. 529 par. 1 pkt 4 kodeksu spółek handlowych, a jedynym wspólnikiem nowo powstałej spółki będzie wspólnik spółki dzielonej.
We wniosku, spółka określiła korzyści podatkowe, które by powstały w związku z dokonaną restrukturyzacją, takie jak brak:
- powstania zobowiązania podatkowego od czynności cywilnoprawnych w ramach czynności podziału spółki dzielonej;
- obowiązku zapłaty podatku dochodowym od osób prawnych po stronie spółki dzielonej oraz spółki przejmującej;
- powstania przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 8b ustawy o CIT po stronie wspólnika;
- powstania obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od przeniesionego ZCP do nowej spółki na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o CIT w związku z zastosowaniem art. 7b ust. 1 pkt 1a ustawy o CIT.
Cel gospodarczy przesłanką dopuszczającą restrukturyzację
Szef KAS wyjaśnił w wydanej opinii zabezpieczającej, że cel gospodarczy jest spełniony a działania podatnika są racjonalne i zasadne ekonomicznie. Dodatkowo organ wskazał, że cele gospodarcze przedstawione przez Wnioskodawcę wpisują się w preambułę Dyrektywy Rady 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału.
Organ nie dopatrzył się przesłanek, które umożliwiałby zastosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania. Jednocześnie potwierdził, że wskazane we wniosku korzyści podatkowe nie są sprzeczne z przedmiotem ani celem ustawy podatkowej.
